Gecertificeerd inspectiebureau - Begeleiding in kwaliteitszorg
Op de laatste vrijdag van oktober zijn we met de fiets naar Keent gegaan. Brug over, dijk op, naar beneden, naar links en daarna meteen rechts. Het domein van de familie Rutten. Gezeten aan de keukentafel, met zoon Luuk (goed gekleed!) in de bediening, hebben we gesproken met de man die jaren geleden vrijwel wekelijks op het 't Veldje aanwezig was om de wedstrijden van zijn zoons te bekijken. Maar sinds onze jeugd niet meer in Langel speelt, is hij een beetje buiten beeld geraakt. Door middel van een duik in het verleden, willen we graag in gesprek met...
Harald Rutten.
Naam:
Harald Hermanus Cornelis Rutten
Geboren:
Op 18 december 1972
Zoon van:
Sjaak Rutten en Ria Reijs
Broer van:
Frank en Mary
Getrouwd met:
Marianne Fleuren
Vader van:
Gijs, Luuk en Fleur
Woonplaats:
Keent
Opleiding:
Havo en HAS Den Bosch
Beroep:
logistiek medewerker in de agrarische sector.
OKSV'er sinds:
1986
Gespeeld in:
De B, 1 jaar in de A en toen naar het derde en het tweede. In de A moesten we om de beurt met het vierde mee. Voor die tijd heb ik niet gevoetbald, maar zat ik bij de scouting.
Generatiegenoot van:
de Voet, Wilbert, Robert Vos, van Kessel, Peter van Haren, Joost van Haren, Eddie Holterman, Dominicus, Jantje Reijs. Later kwam daar Marcos nog bij. We hadden te weinig spelers, dus werd het team iedere week aangevuld met Rogier, Joan, Reindert en Joost Houdijk.
Trainers/leiders:
Anton vd Akker, Theo Megens, Joop Kersten en Henk Barten. In de senioren bij het tweede een hele tijd gediend onder Willy Reijs. En onder De Witte in het derde. Dat waren erg gezellige mensen. Veel schik gehad. Stik wat bier opgezopen.
Meest memorabele speler junioren:
Eddie Holterman! Ik was rechtsback, hij rechtshalf. Waarom memorabel? Hij deed niks! Ik had altijd veel mensen om me heen.
Meest memorabele speler senioren:
Fred Megens, wat een kerel. Kom maar... kusje kusje... Hahaha! Hij kon heel soms briljant zijn, maar meestal echt niet. Ik heb met de 3 Megens Brothers gespeeld. Die konden er alle drie wat van trouwens.
Meest memorabele wedstrijd:
Dat was met het derde tegen FC Uden. Toen heb ik 4 keer gescoord. We wonnen met 5-1. Ik speelde toen rechts voorin. En penalty schieten kon ik ook goed. Heb nog ooit de penaltybokaal gewonnen.
Sportieve hoogtepunt(en):
We zijn met het derde een seizoen als derde geëindigd. En dat was best wel knap. Toen hadden we een mooi elftal.
Sportieve dieptepunt(en):
Dat ik op mijn 34e moest stoppen met voetballen. Dat kwam door mijn achillespezen. Als ik op zondag had gevoetbald, moest ik op maandag zittend de trap af. Dat ging echt niet meer.
Sterke punt(en):
Ik was allround en kon overal spelen. Heb in elke linie gestaan. Keepen niet trouwens. Je kunt eigenlijk beter 1 ding goed kunnen. Dan sta je steeds op die positie.
Zwakke punt(en):
Ik kon nog wel eens een beetje 'grijzen' zo af en toe. En koppen kan ik wel, maar daar houdt het mee op. Geplaatst koppen gaat echt niet.
Typisch OKSV is:
Gezelligheid, dorpsclub, ons kent ons. Geldt voor veel clubs in de 5e klasse. Maar ook wel presteren. Toch knap dat je met zo weinig inwoners toch goed meedraait.
Ik volg de club:
Via de website. Ik ging eerst weleens kijken, maar dat heb ik al een paar jaar niet meer gedaan. En ik ben lid van het eerste uur van de supportersclub.
Ik mis:
Het jeugdvoetbal in Overlangel. Dat vind ik serieus een groot gemis. Dat was altijd gezellig. Niet dat het bij Herpinia niet gezellig is, maar het is gewoon niet hetzelfde. Hier was het anders.
Favoriete opstelling:
* even punten scoren bij mijn zwager
Hoe kijk je terug op je tijd als bestuurslid bij de supportersclub:
'n Drukke tijd! Mooi! Veel activiteiten. Daar denk ik met veel plezier aan terug.
Gecertificeerd inspectiebureau - Begeleiding in kwaliteitszorg